Szkwał poezja
Letra
Szkwał poezja
Szkwał Nie wiemy jak w sidłach się lęku odnaleźć gdzie myśli są pełne sztormów i raf gdy noce bezsenne i szlochy skrywane demony składają swe szpony do braw Nie znamy dróg prostych i celów klarownych wskazówki szaleją jak wariatów sny błąkamy się w świecie idei umownych łapiemy się szalup cieknących jak łzy Nie wiemy jak zegar bijący zatrzymać co coraz szybciej odmierza nam czas nie chcemy tak sobie po prostu przemijać żyć w cieniu, jak gdyby nie było już nas Płacimy za przeżyć pragnienia przemożne wizytą gości straszniejszych niż sny my w gwiazdy wpatrzone ssaki dwunożne wstydliwie kryjący siekacze i kły Patrzymy na świat spojrzeniem pijanym rozmyty, niejasny, nieczuły jak głaz na targu iluzji przedmiotom sprzedanym wciąż chcemy przywracać dawny blask Wpadamy w mielizny i żagle łamiemy Szukając przystani zacisznej wśród skał i w ciszy upiornej na końcu toniemy gdzieś w dali się zrywa kolejny szkwał