Szklarska Poręba之歌

Pod Szrenicą mgła się ściele, wiatr po sztolniach gwiżdże w mroku,
Tam, gdzie złoto i rubiny chłopi z kilofami dotrzymują kroku
Huta szklana, jak serce wśród wzgórz,
Lśniące kielichy z tajemniczych róż,
Ludzie jak skała, mocni jak czas,
Ich historia nie zgaśnie, nie zginie ich blask.

Szklarska Poręba, tajemny szlak,
Tu duch gór szepcze, wciąż żyje w nas,
Bystre strumienie i dziki las,
Kto taką Szklarską pamięta dziś z nas?

Na Białej Dolinie, w cieniu dawnych chat,
Przy ogniu w długie noce szeptano o snach.
O duchu gór, co skarbów strzegł,
Szlifierzy śpiew niósł się w dolinach rzek

To Karkonoszy dawny ślad,
Gdzie kamień milczy, wiatr wciąż gra,
Listonosz szedł przez śnieżny świat,
A pasterz budził świt co dnia.

Tu artyści pędzlem, dłutem, słowem piękno w świat nieśli w dal,
A alchemik z górskich ziół leczył smutek, serca żal.
Tu mieszkają odkrywcy, szaleńcy, buntownicy,
Anarchiści, co w górach szukają granic niczyich.

To miasto ciebie wybiera, nie ty wybierasz je sam.
Szklarska Poręba, tajemny szlak,
Tu duch gór szepcze, wciąż żyje w nas,
Bystre strumienie i dziki las,
Kto taką Szklarską pamięta dziś z nas?
Przysłupowe chaty skryły się w trawach
Na skrzypach ktoś grał, Sady kw