aimusic.one

Bogdan był mężczyzną nieszczęśliwym,
Tragiczną postacią, którą świat opluł,
Codziennie przed blokiem wstawał z bólem,
Pił alkohol, aby zapomnieć o żalu swym.
Bogdan, Bogdan, los na Ciebie wziął,
W sercu zdrada, alkohol Cię zniszczył.
Przyblokowała Cię ta okrutna kochanka,
Twój świat runął, jak twierdza z piasku.
Zaszywał rany emocji w alkoholu,
Właśnie tam słodkość uśmierzała jego ból.
Przed blokiem żarówki gasły jedna po drugiej,
A on wciąż pogrążał się w swych smutkach.
Bogdan, Bogdan, los na Ciebie wziął,
W sercu zdrada, alkohol Cię zniszczył.
Przyblokowała Cię ta okrutna kochanka,
Twój świat runął, jak twierdza z piasku.
Ta konkubina, jak czarta z piekła,
Rozpalała płomień zazdrości i zwątpienia.
Bogdanowi wiernemu gardła zarzucała,
A on pijany losu, nie znał wyjścia z tej pułapki.
Bogdan, Bogdan, los na Ciebie wziął,
W sercu zdrada, alkohol Cię zniszczył.
Przyblokowała Cię ta okrutna kochanka,
Twój świat runął, jak twierdza z piasku.
A czas płynął, a życie mijało mu obok,
Bogdan wciąż tkwił w tej czarnej spirali.
Wciąż pił alkohol, by zapomnieć o stracie,
Nie widząc, jak powoli życie przemijało.
Bogdan, Bogdan, los na Ciebie wziął,
W sercu zdrada, alkohol Cię zniszczył.