aimusic.one

[Verse]
Na polu już ciemno, księżyc świeci znów,
Jesień w naszą wioskę wkrada się jak duch,
Stare wiadro stoi pod drzewem za domem,
Tam miejsce to święte, wiem o tym, co wiem.
[Verse 2]
Pamiętam, jak dziadek spędzał tu czas,
Z kawą i papierosem, patrząc w las,
Razem z nim siadałem, marzyłem o życiu,
Jak jego opowieści niosłem w sercu w spadku.
[Chorus]
Sranie do wiadra, w nim wspomnienia czas,
Sranie do wiadra, jak prastarzy las,
W nim zapisane lata, dni pełne trudu,
Sranie do wiadra, trochę wstyd, trochę cud.
[Verse 3]
Mama przynosiła wiadro z kuchni,
Gdzie ziemniaczki gotowały się na ogniu,
Pod ręką zawsze była miotła,
By życie w tym domu prawdziwe było.
[Verse 4]
Gdy z bratem kłóciliśmy się o miejsce,
Kto bliżej mamy, kto ma więcej szczęście,
Wtedy ojciec przemawiał mocnym głosem,
Wiedzieliśmy, że w domu nie być obcym.
[Chorus]
Sranie do wiadra, w nim wspomnienia czas,
Sranie do wiadra, jak prastarzy las,
W nim zapisane lata, dni pełne trudu,
Sranie do wiadra, trochę wstyd, trochę cud.