Wolna Wieśniak

[Wers 1]
Wieśniak, człowiek-rakieta, w słońcu się rozgrzewa
Ogromna wolność, w sercu mu bije
Na polu czy w barze, zawsze jest szczęśliwy
Nic go nie powstrzyma, ta wolność go inspiruje

[Wers 2]
Słucha ptaków śpiewu, czuje wiatru tchnienie
W naturze odnajduje swój spokój, to jego przeznaczenie
Wieśniak, człowiek-rakieta, zawsze ma uśmiech na twarzy
Bo wie, że wolność to jest to, co naprawdę się liczy