[Zwrotka 1]
Yo, życie nie jest bajką, to prawdziwa scena,
Patrycja – moja żona, miłością się nie zmienia.
Dwa skarby w naszym życiu, Maja i Kornelka,
Maja walczyła z chorobą, to była twarda lekcja.

Nela ma swój świat, czasem trudno jej się skupić,
Ale w jej oczach ogień, tego nikt nie zgasi, głupi.
Razem tworzymy dom, choć droga nie jest prosta,
Z miłością w sercach, przetrwamy każde wzgórza.

[Refren]
Rudy kot na fotelu, gruby śpi gdzieś z boku,
Pies z problemami, ale daje nam uroku.
Nie poddajemy się, choć ciężar czasem boli,
Miłość to nasz fundament, życie nas nie pokona, ziomali.

[Zwrotka 2]
Maja to wojowniczka, przeszła przez burzę,
Dziś uśmiech jej jaśnieje, to największe wzruszenie.
Nela szuka swojej drogi, choć czasem się gubi,
My jesteśmy dla niej światłem, zawsze będziemy tu bliscy.

Dwa koty jak symbole, rudzielec pełen spokoju,
Gruby zaś jak strażnik, stróż naszego pokoju.
Pies ma swoje lęki, ale jest naszą częścią,
Razem to przetrwamy, choćby miało być ciężko.