aimusic.one

Verse 1
Laocoön, stem in de nacht,
Schreeuwend tot zij die niet luisterden, zacht.
Verblind door vertrouwen, vergiftigd verstand,
Hij zag wat dreigde, een vijand in het zand.
Chorus
O, Laocoön, je waarschuwde ons nog,
De dood in je ogen, je stem als een schok.
De goden keerden zich weg in hun troon,
Verloren, jouw waarschuwing, jouw woorden, jouw droom.
Verse 2
De slang uit de diepte, de goddelijke greep,
Klemde zich vast, als een vurige zweep.
Ze snakten naar adem, vader en zoon,
Verstrengeld, versmachtend, geen hoop meer gewoon.
Chorus
O, Laocoön, je waarschuwde ons nog,
De dood in je ogen, je stem als een schok.
Maar niemand keek om, geen enkele blik,
Ze lachten het paard naar hun eigen tragiek.
Bridge
In jouw laatste adem, een fluistering koud,
"Trojërs, geloof niet de valse trouw.
Maar wie zal nog horen, wie zal nog zien,
Het lot is verzegeld, wij hebben te min."
Verse 3
Nu staat het paard in het midden van 't plein,
Een dreigend symbool in de maanlichtschijn.
Laocoön’s woorden zijn stil en vergaan,
Maar zijn echo leeft voort, als een laatste waan.
Chorus
O, Laocoön, je waarschuwde ons nog,
De dood in je ogen, je stem als een schok.
Jouw leven gegeven, tevergeefs uitgestort,
De stad zal vallen, de dr