aimusic.one

Srebrnej zieleni blask niezmącony
kroplami rosa spływa w studnie Vardy
oświetla Aman i Valarów trony
gdy świat nie widział jeszcze żadnej gwiazdy
i spływa spokój jak żywicy fala
na dusze quendich,przed oczy majara
w czarnej kosmicznej przestrzeni zasłonie
blask liści w drzewie złotym Telperionie
zmysły wyrywa k'konarom swym dumnym
pulsują światłem i życiem kolumny
pni-ów kontrapunkt brązu w wiecznej lampie
 drzew dwojga gdzie mistrzowie siadają przy harfie
w okręgu blasku,w balaskach muzyki
spijają radość elfie wojowniki
nie wiedząc jeszcze jakie przejdą wojny
później-gdyż im młodości czas mija upojny
gdzie struny harfy o poranku Ardy grają
w Amanu ziemi kędy zła nie znają
nim Melkor cienia śmierci świat popsowa błotem
lśni niezmąconym blaskiem Ninquelotë
owoc tęsknoty rośnie i dojrzewa
w malachitowym ogniu światła drzewa
potem już skry na mieczach quendich nie ogrzeją
lecz pamięć chwili tej --- będzie nadzieją....