Tekst
Komedyjo ô kulaniu
Ach Gumiklyjzy, dyć klyjzy-gumi! To ślōnsko baba rychtować umi! Kiej chopa za młodu uwiyść chciała, Siedziała ino w chałpie i lang je kulała! By jyndrne bōły jak jij sztyry litery, Na trzi dni warziła ich ôd cholery. Co ôna się przi tym urychtowała… Aż w końcu - fertig! Prziszykowała! Talyrze na łobrus co wonioł kwiotkami, Strzibny bysztek tyn ni wyciōngniynty lotami, Krauza kompotu z aprikołzów ôtwarła, Urobiōne sparzōne ôd potu czoło ôtarła, Bo nawet piykny kołōcz z syrem upiykła! Kecka ôd świynta na rzić se ôblykła, Sztrymfy i abzace na szłapki gibko wsuwała, Bo tyn bajzel na gowie tyż ulizać musiała. Cołko sie gryfnie wysztiglowała, Dyć na tego synka już chwila czekała. Niyjedno frelka ônemu fest przoła. Ône rzykać ô to lotały do kościōła! A ino ôna jedyno miała tu cufala, Bo skokała nojwyżyj kiej ôn groł w bala. Za kożdo wygrano dowała mu kusiki, A ôn jij jak kapusta modre koraliki. Bo skiż tyj kapusty asił sie łogrōmnie Wiync szepła mu na uszko: "na ôbiod pōjdź ku mie!" I tak nad kołoczym se absztychowała, Szmaterloki w basoku lang ôdczuwała, Ô żyniaczce i bajtlach tak se marzyła, Że wszyskie gumiklyjzy w gorku rozwarzyła!