aimusic.one

Na przeciwko siebie, w bloku pod niebem,
Musztarda z Isem, wódkę mają w ciele,
Wieczory pełne śmiechu, w blasku gwiazd,
Matka Iseka goni, znów z wyrzutem w nas.
(refren)
Bo oni chlać lubią, w duszy mają blask,
Nocą rozmawiają, o uczuciu, co trwa w czas,
Na stacji blisko, Musztarda zawsze gra,
A Isek mu pacioki da, by wódkę mieć na dwa.
(zwrotka 2)
Na schodach w blasku, wspomnienia w ich głowach,
Każda butelka w dłoniach, to miłości znowu spowiedź,
Matka krzyczy: „Co ty robisz, synu, znów?”
Isek się uśmiecha, wódką kusi swój krąg.
(refren)
Bo oni chlać lubią, w duszy mają blask,
Nocą rozmawiają, o uczuciu, co trwa w czas,
Na stacji blisko, Musztarda zawsze gra,
A Isek mu pacioki da, by wódkę mieć na dwa.
(bridge)
Gdy wraca do domu, matka znów krzyczy,
„Czemu ciągle bujasz? Co z tobą, synu, w życiu?”
Ale w sercu ma prawdę, znaną tylko im,
Miłość wódką skropiona, w ich nocy, w blasku dni.
(refren)
Bo oni chlać lubią, w duszy mają blask,
Nocą rozmawiają, o uczuciu, co trwa w czas,
Na stacji blisko, Musztarda zawsze gra,
A Isek mu pacioki da, by wódkę mieć na dwa.
(outro)
Tak toczy się życie, w bloku znów wesoło,
Musztarda i Isek, w przyjaźni, w swym kole,
Na końcu tej pieśni, morał w sercu jest,
Kochają się s