aimusic.one

[Verse]
Siedzę na kozetce, myśli jak tornado,
Umysłie zakręty, łapię powietrza haust.
W lustrze same blizny, duszy graffitti,
Terapeuta śledzi wzrok, czytał moje noty.
[Verse 2]
Pytania leci seria, czuję się obnażony,
Pozbywam się złudzeń, jak z mokrej gliny formy.
W głowie labirynt, bez nitki Ariadny,
Staram się znaleźć wyjście, chociaż napotykam rafy.
[Chorus]
O terapii śpiewam, otwieram nowe drzwi,
Każda sesja krok, ścieżki w sercu mym.
W bólach odnajduję części siebie, które zgasły,
Na kozetce dni, ale w głowie coraz jaśniej.
[Verse 3]
Każdy krok na terapii, to walka z demonami,
Przemawiają szeptem, zagłuszam je rymami.
Sięgam po historię, sekrety zakurzone,
Terapeuta wsłuchuje się, błyska jak piorun w burzowe.
[Verse 4]
Podnosisz zasłonę, widzisz to, co schowałeś,
Wszystkie rany, które długo w sobie dusiłeś.
Słowa ciężkie, jakby były z ołowiu,
Ale z czasem lżejsze, jak motyl na wiosennym polu.
[Chorus]
O terapii śpiewam, otwieram nowe drzwi,
Każda sesja krok, ścieżki w sercu mym.
W bólach odnajduję części siebie, które zgasły,
Na kozetce dni, ale w głowie coraz jaśniej.