Strata

[Wers]
To dzień pełen strachu, nad Wisłoką Nowego Żmigrodu
W mych sercach automatyczny ból, emocje wewnętrzne spod utajonego lodu
Wspomnienia płyną, jak rzeka która nie znika
Strata jest tragedią, znaczenie życia znikło w mgnieniu chwili

[Wers 2]
Patrząc w dal, widzę puste ulice, gdzie kiedyś były śmiechy
Choć serca płaczą, to szukają sensu w pustce
Pogrążeni w myślach, poszukujemy zguby
Strata jest jak czarna dziura, pochłaniająca naszą nadzieję

[Refren]
Strata, strata, jak sen który mija, pozostaje tylko smutek
Wspomnienia w sercu tkwią, ból tkwi w naszym wnętrzu
Ale mimo tego, patrzymy w przyszłość z nadzieją
Że kiedyś strata zamieni się w lekcję, która daje nam siłę