Przyjaciółka do przyjaciela

Ja – twoja przyjaciółka, dziś ci piszę,
By rozproszyć troski, smutek, ciszę.
Bo dobrze wiem, mój drogi przyjacielu,
Że twoja obecność ma blask anielu.
Gdy śmiech twój dźwięczy – dzień się rozjaśnia,
Znikają cienie, odchodzi trwoga właśnie.
W twych słowach zawsze mam oparcie,
Jak w słońcu ciepło, co świeci na starcie.
Oczy twe, jak gwiazdy w nocnej ciszy,
Niosą spokój, gdy serce coś słyszy.
W nich dobroć lśni, jak w źródle woda,
Co daje siłę, gdy trudna droga.
Więc proszę ciebie, przyjacielu drogi,
Rozświetl mój dzień, wygładź życia progi.
Ja – twoja przyjaciółka – z serca powiadam:
Przy tobie szczęście odnajdę, nie gadam.
Bo przyjaźń nasza – to skarb bez ceny,
Co trwa na zawsze, niezmiennie, wzajemni.